LIFE | Het verslag van We Own The Night

dinsdag 10 juni 2014

Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver! We Own The Night van Nike, waarbij ongeveer 5000 vrouwen 5 kilometer zouden rennen. Overdag heb ik ultiem ontspannen zodat ik er zaterdagavond helemaal klaar voor zou zijn. Zoals jullie misschien weten heb ik een flinke blessure aan mijn linkerheup, rug en knie (allemaal in verbinding met elkaar) en ik heb tot het laatste moment getwijfeld of ik wel mee zou doen. Ik had namelijk niet getraind en wilde eigenlijk mijn blessure niet erger maken dan hij nu al is.


Maar dat maakte me even niks uit! Zenuwachtig als ik was sprong ik bij mijn moeder achterop de motor richting Amsterdam. De race begon ik het Olympisch stadion en er was daar van alles te doen. je kon je haar laten doen, je kon nog even een supertoffe collectie van Nike bekijken, op de foto bij Vogue of gewoon rustig nog even een drankje doen voordat je ging rennen.


Ik had toevallig een afspraak gemaakt om mijn haar te laten doen en zo gezegd zo gedaan vlocht het meisje mijn haar helemaal in. Superfijn natuurlijk voor als je 10 kilometer gaat rennen! Daarna ben ik nog even gaan zitten en heb ik nog wat water gedronken terwijl de zenuwen langzaam steeds erger en erger werden was het tijd voor de warming up! Eva Simons draaide muziek terwijl alle meiden in alle vakken wild stonden op te warmen. Na een tijdje opwarmen was het dan eindelijk tijd om te gaan rennen. We konden niet allemaal in 1 keer beginnen dus per vak werden we naar buiten geleid.

En daar begon ik dan! De vriend waarmee ik was is veel sneller dus die was ik meteen kwijt maar dat maakte me niks uit. Op mijn dooie gemakje begon ik te rennen. Ik werd de hele race ingehaald door meiden die echt onwijs snel waren maar ik trok me er niks van aan. Het rennen ging verassend goed en ik genoot van de mensen aan de kant die stonden te klappen, juichen en je af en toe een high five gaven. In het vondelpark stonden mannen met een ontbloot bovenlichaam gevolgd door een beker water. Alles was goed geregeld en elke kilometer was weer een euforisch momentje.


Bij 7 kilometer kreeg ik het echt zwaar. Mijn rug begon onwijs zeer te doen, mijn benen begonnen te verzuren en ik was compleet bezweet en buiten adem. Ik besloot om het wat rustiger aan te doen en af en toe 200 meter te lopen en dat hielp gelukkig! Ondertussen zette ik nog wat powersongs aan en de mensen aan de lijn trokken me echt over de laatste kilometer. Toen de 9 kilometer in zicht was liep ik echt op wolkjes. Er stonden jongens aan de lijn te trommelen, mensen stonden je aan te moedigen dat het nog een paar honderd meter was en het olympisch stadion was natuurlijk in zicht. De finish was super, ik was zo blij dat ik het gered had. We kregen meteen een flesje water en een tasje waarin wat goodies zaten. Even later kregen we de prachtige medaille in de vorm van een ketting. Ik ben nog even wat gaan rekken en ben toen neergeploft naast mijn moeder en die vriend (die overigens al na 45 minuten binnen was).


Even later begon ik me niet goed te voelen. Ik kreeg pijn in mijn buik, werd misselijk en kreeg hoofdpijn. Ik begreep er helemaal niks van maar dacht dat het snel over zou zijn. Terwijl mijn moeder alvast de motor haalde zodat ze die vlakbij kon zetten werd ik alsmaar beroerder. Ik ben op de grond gaan liggen en hoopte dat mijn moeder snel weer terug zou zijn. Toen ze eindelijk terug was ben ik naar de wc gegaan en heb ik helaas alles (heel smakelijk) uitgespuugd. Blijkbaar reageerde mijn lichaam toch op het feit dat ik niet had getraind en toch 10 kilometer heb gerend. Ik was zo blij dat ik eindelijk thuis was en toen ik de volgende dag wakker werd had ik alleen heel erge spierpijn.


Hier kun je zien dat ik het na en tijdens die 7 km echt zwaar kreeg.

Ik heb er uiteindelijk 1 uur en 24 minuten over gedaan en daar ben ik trots op! Zonder training en met blessure heb ik het toch maar even gedaan. Jammer dat ik ziek ben geworden en dat ik de dagen erna nog last heb gehad, ik ben trots op dat ik heb doorgezet en het afgerond heb! Ik ben benieuwd naar jullie ervaring. Love, Roshelle.

Volg LifeOfRoshelle - Facebook Instagram -  Twitter - Bloglovin' Youtube - 

18 opmerkingen
  1. Top gedaan man!!! :D Ik doe volgend jaar ook mee haha, dan ben ik hopelijk blessurevrij en kan ik trainen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat knap van je dat je toch bent gegaan! Dat doe ik je niet na hoor ;)

    Liefs,
    Kim / Vintage & Beauty

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat knap dat je zonder training hem toch hebt gerend! Ik wil volgend jaar zeker weten meedoen, dat lijkt me echt te gek! Maar je hebt 'm in de pocket, you go girl!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat goed meis, je hebt het wel gewoon even geflikt topper!! Wel erg vervelend dat je lichaam je tegenwerkte tijdens de run! x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ontzettend trots op je dat je het alsnog gedaan hebt! 10.000 meter is niet zomaar iets!

    XxxF

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Super goed van je dat je toch nog bent gegaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat ontzettend knap dat het -ondanks de blessure- goed ging! Wel erg jammer dat je je niet goed voelde na de race! En wat een originele medaille! Erg leuk om om te doen als aandenken! X

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Goed gedaan meid! Ik vind die medaille echt zo tof!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Respect en super knap gedaan!
    http://maketodayamazingblog.blogspot.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Super goed dat je het gehaald hebt, ondanks je blessure!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heel erg knap! Ondanks alles toch uitgelopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heel knap dat het je toch nog gelukt is! Hopelijk gaat je blessure snel over!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Heel erg goed van je dat je hem toch hebt gelopen. Niet zo fijn dat je er alleen een beetje ziek bent van geworden! Maar je mag trots op jezelf zijn!

    Liefs, Jet

    BeantwoordenVerwijderen
  14. jessica Kamphuis10 juni 2014 om 21:54

    Wat leuk om te lezen, dat het gelukt is. Top prestatie..!! Groetjes Jessica

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat lief dat je ook even hebt gereageerd! Nu kan ik weer volop naar jou toe met mijn blessure! :-)

      Verwijderen
  15. thats a great mark!!!!

    NEW OUTFIT IN THE BLOG! BLUE & YELLOW OBSESSION
    http://showroomdegarde.blogspot.com.es/2014/06/blue-yellow-obsession-and-heart-of.html

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat knap van je dat het gelukt is ondanks je blessure! Kan je trots op zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Waa respect hoor! :D
    www.turnitinsideout.be

    BeantwoordenVerwijderen